นครเชียงใหม่โบราณ

ทางด้านวัดพระสิงห์วรวิหารนอกจากเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธสิหิงค์ (พระสิงห์) ศิลปะเชียงแสนโบราณที่ศักดิ์สิทธิ์คู่แผ่นดินล้านนาแล้ว ภายในวิหารลายคำ ก็มีจิตรกรรมเรื่องสุพรรณหงส์และสังข์ทองซึ่งพบได้ที่นี่ เพียงแห่งเดียว ไม่ไกลจากกันที่วัดเจดีย์หลวงวรวิหารก็ปรากฎฐานเจดีย์ขนาดมหึมาที่สะท้อนการเป็นเจดีย์ที่ใหญ่ที่สุดของเชียงใหม่มาก่อนที่จะเกิดแผ่นดินไหวทำให้ยอดเจดีย์พังทลายลง และไม่กล่าวถึงไม่ได้ ก็คือวัดพันเตา ที่มีที่มาของชื่อจากการเป็นแหล่งสร้างเตาหล่อพระนับร้อยนับพันเตา คนเชียงใหม่ออกเสียงเรียกว่าวัด “ปันเต้า” (พันเท่า) สอดคล้องกับความหมายว่ามาทำบุญเพียงหนึ่งครั้งจะได้บุญกลับไปเป็นพันเท่าด้วย แม้จะกล่าวได้เพียงส่วนน้อย แต่ก็ล้วนเป็นความใส่ใจประณีตงดงามแบบล้านนาที่ชัดเจนด้วยกันทั้งสิ้น

หากอยากลึกซึ้งกับเชียงใหม่ให้มากขึ้นก็ต้องไม่พลาดโฮงเฮียนสืบสานภูมิปัญญาล้านนา ที่ทำให้ “ล้านนามีชีวิต” ด้วยการที่คนท้องถิ่นเจ้าของภูมิปัญญาเข้ามามีส่วนร่วมจัดการแหล่งท่องเที่ยว ชักชวนนักท่องเที่ยวให้ร่วมทำกิจกรรม อาทิ การเขียนอักษรล้านนา ศิลปะการทำโคมและตุง หัตถกรรมจักสาน งานแกะสลัก การดุนโลหะ การหล่อพระ การทำเครื่องเขิน ดนตรีพื้นเมือง การฟ้อนรำ และการทำอาหารเหนือ ฯลฯ การมีโอกาสลงมือทำนี้เอง ที่จะทำให้นักท่องเที่ยวตระหนักได้ถึงคุณค่าอย่างแท้จริง และเป็นแรงบันดาลใจในการช่วยอนุรักษ์ หรือที่ประตูท่าแพซึ่งชัดเจนในความเป็นสตรีทไลฟ์สมัยใหม่ แต่ก็ไม่ทิ้งศิลปวัฒนธรรมของเชียงใหม่ เห็นได้ชัด จากถนนคนเดินทุกวันอาทิตย์ที่ชาวเมืองต่างนำสินค้าพื้นเมืองมาวางขายให้นักท่องเที่ยวได้อุดหนุน สร้างเป็นรายได้ให้กับชุมชน ทั้งยังมีการแสดง  ร้อง รำ ฟ้อน ที่ผู้มาเยือนสามารถร่วมสนุกได้ด้วย